klasztor:
  * HISTORIA ZGROMADZENIA * ¦W. URSZULA LEDÓCHOWSKA
 
nasze dzie³a:
  * ¦WIETLICA * KATECHEZA
 
dom pomocy spo³ecznej:
  * INFORMACJE * HISTORIA DOMU * ZASADY PRZYJÊCIA * OFERTA * GALERIA * KONTAKT
 
zabytki:
  * KLASZTORU * KO¦CIO£A
 
inicjatywy:
  * RATUJMY KLASZTOR! *< PLENER MALARSKI * JARMARK URSZULAÑSKI * REMONT
 
materia³y archiwalne:
  * CHÓR * ZDJÊCIA ARCHIWALNE
 
linki:
  * URSZULANKI SJK * DOM ¦WIATE£KO * URSZULANKI NA ¦WIECIE - BLOG
 
ko¶ció³:
  * HISTORIA * UROCZYSTO¦CI * LUDZIE
       

 

¯yciorys ¶w. Urszuli Ledóchowskiej

Julia Ledóchowska urodzi³a siê 17 IV 1865 w Loosdorf (Austria). W 1883 rodzina przenios³a siê do Lipnicy Murowanej, niedaleko Krakowa. W 1886 Julia wst±pi³a do klasztoru urszulanek w Krakowie. Tu, ju¿ jako m. Urszula, zajê³a siê przede wszystkim prac± pedagogiczn±. W 1907 z b³ogos³awieñstwem papie¿a Piusa X wraz z dwiema siostrami wyjecha³a do Petersburga, aby obj±æ kierownictwo internatu dla dziewcz±t przy polskim Gimnazjum ¶w. Katarzyny. W 1910 nad Zatok± Fiñsk± powsta³ dom dla wspólnoty oraz - realizuj±ce idee pedagogiczne m. Urszuli - gimnazjum z internatem dla dziewcz±t. Wybuch wojny w 1914 spowodowa³ wydalenie m. Urszuli z Rosji. Zatrzyma³a siê w Skandynawii: w Sztokholmie, nastêpnie w Danii. Wspólnie z wyje¿d¿aj±cymi kolejno z Petersburga siostrami zorganizowa³a szko³ê dla skandynawskich dziewcz±t, potem m.in. ochronkê dla sierot po polskich emigrantach. W³±czy³a siê te¿ w ¿ycie miejscowego Ko¶cio³a i ¶rodowiska oraz podjê³a wspó³pracê z Komitetem Pomocy Ofiarom Wojny, za³o¿onym w Szwajcarii przez Henryka Sienkiewicza. Poprzez akcjê odczytow± kszta³towa³a wra¿liwo¶æ spo³eczeñstw skandynawskich na sprawê niepodleg³o¶ci Polski.
W 1920 petersburska wspólnota urszulanek wróci³a do wolnej Polski i osiedli³a siê w Pniewach ko³o Poznania. Wkrótce potem otrzyma³a od Stolicy ¦wiêtej pozwolenie na przekszta³cenie siê w Zgromadzenie Sióstr Urszulanek Serca Jezusa Konaj±cego - ¿yj±ce duchowo¶ci± urszulañsk± oraz tradycj± pracy wychowawczej jako uprzywilejowanego narzêdzia ewangelizacji, szukaj±ce równocze¶nie form odpowiadaj±cych nowym potrzebom, szczególnie ludzi ubo¿szych. Zgromadzenie szybko siê rozwija³o. Powstawa³y domy i dzie³a w Polsce i na Kresach Wschodnich, od 1928 we W³oszech, od 1930 we Francji.
M. Urszula formowa³a siostry do umi³owania Boga ponad wszystko, pragn±c, aby ¿y³y w prostocie, by³y pokorne, a równocze¶nie pe³ne po¶wiêcenia i twórcze w s³u¿bie innym, zw³aszcza dzieciom i m³odzie¿y. U¶miech, pogodê ducha i dobroæ uwa¿a³a za szczególnie wiarygodne ¶wiadectwo wiêzi z Chrystusem. Spala³a siê mi³o¶ci± do Jezusa Chrystusa i ta mi³o¶æ pozwala³a jej kochaæ ka¿dego cz³owieka, bez wzglêdu na wyznanie, przekonania, pozycjê. Gdy umar³a w Rzymie, 29 V 1939, ludzie mówili, ¿e zmar³a ¶wiêta...
20 VI 1983 w Poznaniu Jan Pawe³ II beatyfikowa³ m. Urszulê. W 1989 zachowane od zniszczenia cia³o b³. Urszuli zosta³o przewiezione z Rzymu do Pniew i z³o¿one w kaplicy domu macierzystego.
18 V 2003 w Rzymie Ojciec ¶w. Jan Pawe³ II kanonizowa³ m. Urszulê Ledóchowsk±.

1886 rok
1907 rok
czerwiec 1928 rok